فن جودو

جودو یک ورزش رزمی و درگیرانه است که برای اولین بار در کشور ژاپن با این اسم شناخته شد.رشته جودو یکی از شاخه های ورزش های رزمی که با تعداد تکنیک های بسیار بالا است.در سال ۱۹۶۴ برای اولین بار در المپیک یک ورزش رزمی متفاوتی وارد شد و بعدها با اسم جودوی المپیکی با سبک کودوکان جودو مشهور شد.

جودو برگرفته شده از هنر رزمی جوجیتسو است که در سال ۱۹۳۲ یک دکتر ژاپنی آنرا معرفی کرد در آن زمان هنرهای رزمی در بین مردم بسیار محبوب شده بود و باشگاه های زیادی با اساتید مجرب شروع به آموزش سبک های مختلف هنرهای رزمی کرده بودند.

پس از شهرت ورزش جودو در دنیا کشورهای زیادی سبک خاص خودشان را پایه گذاری کردند اما معروف ترین سبک آن جودوی المپیکی است و در ادامه جودوی امریکایی ، جودوی روسی ، جوجیتسوی برزیلی که در چند سال کامل سبک آن با جودوی المپیکی فاصله گرفت.

تکنیک های جودو

فنون جودو در دو بخش تکنیک های پرتابی و کانست وازا و شیمه وازا صورت میگیرد.که هر کدام را بطور کامل توضیح خواهیم داد.

ناگه وازا(فن پرتابی جودو)

این فن جودو به سبک پرتابی معروف است و در ۳ بخش اصلی ته وازا (فنون دست)- کوشی وازا(فنون کمر) – آشی وازا(فنون پا) قرار دارد.و هر کدام از آنها فنون ترکیبی دیگری را دارند.

اوچی ماتا – اوچی گاری – کوچی گاری -اوسوتو گاری ( فنون پا )

کاتامه وازا( کانسه و شیمه) :

کانسه تکنیک صورت برگرداندن و فشردن مفصل ها به سوی مخالف به اندازه ای که فرد تعادل خود را از دست دهد یا مجبور به چرخش و تغییر وضعیت شود.

شیمه وازا: تحت فشار قرار دادن شریان های خون رسان به مغز این تکنیک بسیار حساس و خطرناک است چون برای مدتی جریان خونی مغز کم و فرد دچار افت اکسیژن و دچار بیهوشی موقت میشود.

در ادامه تمام فنون های جودو آشنا میشود.

شیمه وازا و ناگه وازا گفته شد.

تاچی وازا : فنون پرتابی در جودو
ته وازا:فنون دست جودو
کوشی وازا:فنون مفصلی و کمر
اشی وازا :فنون پا ، ساق پا ( شیاهت زیادی به تکنیک های جوجیتسو دارد)
سوتمی وازا: فنون فداکارانه
ماسوتمی وازا : فنون خوابیده از پشت
یوکو سوتمی وازا: فنون خوابیده از پهلو
نه وازا یا کاتامه وازا: فنون گلاویزی
اوسای کومی وازا:فنون کنترل و نگه داشتن حریف با حفظ تعادل خودتان
کانستسو وازا:قفل کردن و شکستن مفاصل
آتمی وازا:فنون وارد کردن ضربات به نقاط حساس بدن